Hoogbegaafd of stress door scheiding?

[Natalie]

Hallo allemaal.

Ik heb een dochter van 6. Ze is al haar hele leven heel slim, leergierig, creatief, nieuwsgierig, alert, houdt alles in de gaten, enthousiast, heel snel met leren, ijzeren geheugen, intens op allerlei gebieden, emotioneel, perfectionistisch, heel inlevend, legt heel goed verbanden. Ze viel altijd op in vergelijking met leeftijdsgenoten.

Ze zit nu in groep 3. Volgens de juf haalt ze alleen maar 10'en, ze leest al op niveau van groep 4,/5, rekenen loopt ze ook ver voor, de juf erkent de ontwikkelingsvoorsprong .
Maar ze zegt ook dat ze zich zorgen maakt vanwege : altijd aan staan, heel alert, veel bewegen, erg op regels gefocust, veel aandacht/goedkeuring van de juf vragen, alles in de gaten houden wat klasgenoten doen en dit ook bij de juf melden, snel in "paniek" raken.

Het punt is dat ik en de vader mijn dochter al jaren in een moeilijke scheiding liggen, en de juf het gedrag wat mijn dochter op school laat zien linkt aan die scheiding. Volgens haar heeft ze heeft veel spanning daardoor, eventueel trauma etc. En zijn al die gedragingen een gevolg daarvan.

Ik heb uitgelegd dat dit soort gedragingen herkenbaar zijn, van jongs af aan is ze zo. De scheiding zal zeker enige invloed hebben, dat ontken ik niet. Maar ik vind het gevaarlijk dit toe te dichten aan de scheiding, terwijl er volgens mij veel meer speelt (hoogbegaafdheid)

Maar is er iemand die bovenstaande kenmerken herkent? Ze is nog niet getest. Ik weet niet of 6 jaar (en 5 maanden) de goede leeftijd daarvoor is.

Alvast bedankt!

[Paula]

Wat doet juf om ervoor te zorgen dat je dochter leert leren en uitgedaagd wordt? Zonder veel inspanning 10'en halen lijkt leuk maar betekent eigenlijk dat ze niet leert omgaan met falen, oefenen, leren. Dat is een recept voor perfectionisme en onzekerheid. Kort door de bocht gezegd zullen er aanpassingen nodig zijn in het reguliere leerstofaanbod om ervoor te zorgen dat je dochter 'leert leren'.
Natuurlijk zal een slepende scheiding effect op je kind hebben. Maar daarnaast is ze ook 'gewoon' een slimme leerling met een voorsprong. Daar zal school iets mee moeten.

altijd aan staan, heel alert, veel bewegen, erg op regels gefocust, veel aandacht/goedkeuring van de juf vragen, alles in de gaten houden wat klasgenoten doen en dit ook bij de juf melden, snel in "paniek" raken.

Natuurlijk kan ik geen diagnoses stellen, maar ik lees hier niets dat ik niet bij veel hb kinderen zie/gezien heb. De meeste hb'ers staan altijd aan, zijn alert, kunnen perfectionistisch zijn, hebben bevestiging nodig omdat ze geen realistisch beeld van hun eigen prestaties hebben, etc. Veel bewegen kan horen bij onderprikkeling - bij te weinig cognitieve prikkels zie je dat sommige kinderen heel veel lichamelijke beweging laten zien (dat gedrag wordt nog wel eens verward met ADHD). Kortom, wat jij beschrijft, kan heel goed horen bij een kind dat hb is, onvoldoende cognitieve uitdaging krijgt en mogelijk sociaal gezien niet geheel op haar plek zit.

Wanneer school onvoldoende kennis van hb/ontwikkelingsvoorsprong in huis heeft en niet bereid is om de stof aan te passen, zou ik zeker een IQ-test (liefst in combinatie met persoonlijkheidsonderzoek en didactisch onderzoek) overwegen.

[Natalie]

Bedankt voor je reactie!

Ze volgt de reguliere lesstof, om zo wel de basis te krijgen en de leermethode te leren kennen. Als ze de reguliere opgaven af heeft, kan ze werken in een extra werkboekje voor zowel taal als rekenen. Maar die maakt ze ook zonder problemen. Daarnaast 1x per week een plusklas, gewoon op school, maar dat is bijvoorbeeld een project over onderwaterwereld. Leuk maar echte uitdaging weet ik niet.

Ze is wel heel sociaal, kan goed met klasgenoten overweg, alleen wil ze vaak spelen op haar manier. Zij wil de regels bedenken en echt de leider zijn . Dat vinden sommige kinderen van die leeftijd niet zo leuk natuurlijk.

[Vlinder42]

Ik zou in dit geval denken: hoogbegaafd EN stress door de scheiding. Het heeft weinig zin om hierover strijd aan te gaan. Je kind is overduidelijk intelligent, dat ziet de juf ook. En er is een scheiding, die beïnvloedt je kind. Of het het ene is of het ander en in welke mate, daar krijg je toch geen antwoord op.

Veel scholen hebben een kindercoach of schoolmaatschappelijk werk (smw). Veel kinderen waar de ouders van in scheiding liggen gaan daarheen. Het kan voor je dochter ook fijn zijn om daarheen te gaan, met iemand te praten en een beetje extra aandacht te krijgen.

Daarnaast heb je het geluk dat je dochter duidelijk intelligent is, ‘het komt eruit’, dus daar heb je in elk geval geen discussie over met de juf. Dat ze ver voorloopt, daar moet ook iets mee.

Je zou aan school kunnen vragen of ze haar didactisch willen doortoetsen als straks de cito’s er zijn. Ze kunnen ook een PI-dictee gebruiken. Dan weten ze in elk geval hoe groot de voorsprong ongeveer is en kunnen ze haar werk aanpassen. Als dat niet voldoende is, kun je altijd later nog voor een uitgebreide IQ-test gaan.

Mijn kinderen zijn getest omdat het er niet uit kwam op school. Veel scholen vinden het toch nog steeds best moeilijk passend onderwijs. De personeelstekorten helpen ook niet mee. Uiteindelijk is mijn ene dochter gelukkig geworden van montessori, waar ze op haar eigen tempo en interesses kon werken. De ander kreeg op een reguliere school een individueel programma, maar werd daar heel ongelukkig van. Zij heeft uiteindelijk een klas overgeslagen en gaat naar een externe plusklas. In groep 3 hebben wij het vooral gezocht in extra uitdaging buiten school. Muziekinstrument leren spelen, sport, veel naar musea etc.

[Hanneke]

Helemaal eens met wat Vlinder zegt!

Testen kan natuurlijk prima wanneer je 6 bent, maar of dat nu zinvol is, is vraag twee.

Wat verwacht je meer te kunnen doen wanneer er een testuitslag ligt?
Loop je nu tegen dingen aan die anders worden wanneer je kind ook op papier " hoogbegaafd" is?

[Natalie]

Ik heb het idee dat de juf de ontwikkelingsvoorsprong inderdaad wel ziet maar dat ze zich er niet van bewust is wat dat nou betekent, dat ze echt anders is en ook anders benaderd moet worden. Met een diagnose heb je meer duidelijkheid misschien.
De juf zegt steeds: ze valt zo op. Vergeleken met de andere kinderen. En wijt dit dan aan spanning rond de scheiding. Maar ze IS ook gewoon anders. Het is meer dat ik het oneerlijk vind dat haar gedrag zo gekoppeld wordt aan die scheiding. Ik heb het idee dat de juf haar gewoon niet goed begrijpt.
De plusklas wordt geleid door een HB-specialist, misschien moet ik na de vakantie eens een gesprek met haar aangaan en kijken hoe zij erin staat.

Bedankt voor alle nuttige reacties tot zover!

[Halve mandarijn]

Hoe zou je willen dat ze haar benaderen als er uit een test hb komt? Denk je dat de juf haar wel gaat begrijpen als ze het bevestigd is? Dan zoek je lijkt mij nog steeds naar wat bij haar individu past. Naar mijn idee is er niet een pasklare benadering, maar gaat het bij ieder kind, hb of niet, om gezien worden.
Ze kan misschien veel intenser reageren op de scheiding door haar zijn en dan moet er linksom of rechtsom aandacht voor zijn. Als ze altijd al intens reageert , dan wellicht ook wel hierop en dat is misschien wat de juf opvalt. Aan de andere kant, scheiding of niet, een kind dat alleen maar 10-en haalt, daar moet je iets mee. Anders leert ze niet leren of omgaan met tegenslagen, want die 5 gaat er vroeg of laat een keer komen of hij komt er niet en je loop met een grote boog om lastige dingen heen