Zorgen om dochter.

Voor alle ervaringen met hb kids en teens op de middelbare school en thuis.
Plaats reactie
Joskelizz
Berichten: 31
Lid geworden op: vr 25 nov , 2022 6:14 pm

Zorgen om dochter.

Bericht door Joskelizz »

Hallo,

Ik maak me zorgen om ons oudste meisje van net 12.
Ze is dit jaar ,na 5 jaar thuis zitten, gestart op het vo. En dit doet ze super. Ingezet op tl maar kan nu naar vwo( maatwerk, waardoor dit mogelijk is) .
Ivm faalangst gaat ze nu eerst havo doen.
Maar ze komt down thuis. Ze verveelt zich. De lessen zijn saai en ze irriteerd zich aan haar klasgenoten. Ze had een klein vriendinnen groepje maar kon met 1 meisje niet meer door 1 deur. Ze heeft de vriendschap verbroken. Hier is ze opgelucht over. Het meisje claimde haar heel erg. Ze heeft het op een volwassen manier gedaan. Maar het gevolg is wel dat ze nu niemand meer heeft.

Dit betekent dus in vrije tijd alleen bij mij en broertje en zusje. Waar ze zich ook aan irriteerd. Ze trekt zich volledig terug op haar kamer.

Is verder lief, niet boos zoals ze vroeger kon zijn maar erg gelaten.
Ze vindt niks leuk. Wat dingen gedaan in vakantie, museum, dierentuin maar niks boeit haar. Sport wil ze niet, dan moet ze het leren en dat houdt haar tegen. Ze is erg introvert en zeer hs. Ze voelt mensen erg goed aan en heeft zelden een Klik met iemand.

We hebben een hb coach maar ze staat niet open hier voor. Wij zijn ook gescheiden en hier heeft ze ook verdriet om.

Ik kan goed met haar hierover praten. Maar zou haar graag weer blij zien. Ze is erg naar depri en denkt negatief over haarzelf.

Ik ga zowiezo binnenkort een gesprek op school hebben.
Maar er is geen een vak wat haar interesseert. Alles voelt zinloos zegt ze.
Ze is voorlijk in alles, ze menstrueert al 2 jaar en lijkt een stuk ouder. Ik denk dat ze qua inzichten en sociaal ook voorlijk is.

Baloo
Berichten: 110
Lid geworden op: di 02 mar , 2021 8:09 am

Re: Zorgen om dochter.

Bericht door Baloo »

Hoi, wat een enorm verdrietige situatie. Lastig lijkt me om uit te zoeken wat de bijdrage van school is aan haar depressieve stemming; ik bedoel zou ze opknappen van passend onderwijs (heeft ze een bore-out) en ligt daar de sleutel, of staat de depressie voorop en is haar verveling op school daardoor veroorzaakt? Je noemt als eerste de verveling en het gebrek aan aansluiting op school, dat doet mij denken dat dat de oorsprong is. Waarom is ze niet met vwo doorgegaan eigenlijk, en staat ze daar voor open? Zou school dat willen doen? Dan treft ze misschien ook meer mensen waar het mee klikt. Het is uiteraard ook sowieso een moeilijke tijd, de puberteit. Kijken jullie met de coach vooral naar haar hb zijn of juist naar de depressieve klachten? Ik zou als ik je verhaal lees eigenlijk wel een psycholoog (met kennis van hb) erbij halen. Heel veel sterkte.

Joskelizz
Berichten: 31
Lid geworden op: vr 25 nov , 2022 6:14 pm

Re: Zorgen om dochter.

Bericht door Joskelizz »

Bedankt voor je reactie.

Ze zit in een maatwerkvoorziening van een vo school. Dus het niveau kunnen ze aanpassen. Bovendien kan iedereen in haar klas doet vwo maar omdat ze 5 jaar geen onderwijs heeft gehad hebben ze eerst op tl ingezet. Ze durft geen vwo nog te doen. Ze haalt nu 9 en 10-en en wil dat graag zo houden. Ze legt de lat erg hoog.
Ze lijkt inderdaad helemaal uit e staan. Zelf zegt ze ook dat ze zich vreselijk verveelt.

Ik ben erg zoekende om haar weer enthousiast voor iets te krijgen maar kan helaas niks vinden. Ben al blij als ze bv de hond even uitlaat zodat ze even beweegt. Ze eet ook slecht.
Hulp heeft ze helaas een afkeer tegen.
Wat begrijpelijk is .
Ik ben ook wel trots op haar dat ze wel heel duidelijk is in met wie ze wil afspreken dat hierin haar grenzen aangeeft.

Maar ze had zon plezier toen het nog goed was met haar vriendinnen .
En dat is helemaal weg nu. Thuis kan ik haar niet bieden wat ze nodig heeft.

Bissi
Berichten: 343
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 9:37 pm

Re: Zorgen om dochter.

Bericht door Bissi »

Als je na 5 jaar thuis zitten ergens start, is dat alleen al een gigantische verandering. Op sociaal vlak, qua dagritme, een rooster moeten volgen, steeds onder de mensen zijn, niet meer zelf je dag bepalen. Het is fantastisch dat ze die stap zet.
Tegelijk is het wel zo dat iedereen die zoiets doet daar gigantisch gestresst van wordt. Dat is een logische reactie op de huidige omstandigheden. Alles verandert.
Haar reactie daarop is terugvallen op een eerdere methode tot controle: ik vind het niet heel leuk, ik stop weer even met ontwikkelen en wil geen hulp. De overgang naar een nieuw leven zo afkappen is een manier om weer grip te krijgen.

Maar bijsturen met hulp van anderen zou juist logischer zijn. Iemand die niet zo zeer zegt wat je moet doen, maar die bepaalde vragen stelt die je helpen je eigen oplossingen te bedenken.

Wat was haar verwachting eigenlijk toen ze weer naar school ging? Er komen veel vaardigheden kijken bij het opbouwen van een sociaal leven en het ontwikkelen van studievaardigheden. Heeft ze daar de afgelopen jaren ook aan gewerkt of heeft dat stil gestaan? Verwachtte ze dat dat vanzelf goed zou komen?

Heeft ze bepaalde doelen waar ze naartoe wil werken? Dat kan helpen om tijdelijk dingen die minder leuk zijn toch even te doen, omdat je je realiseert dat je dit soort dingen aan het opbouwen bent en dat het tussenstappen zijn naar iets groters en beters. En doelen stellen helpt om te leren kijken naar wat al wel lukt in plaats van nog niet.

Lange en korte termijn doelen kiezen, vooruitgang monitoren, steeds bijstellen, zo toewerken naar een toekomstige situatie die wel goed bij haar past.

Gebruikersavatar
Hanneke
Berichten: 474
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 7:46 pm

Re: Zorgen om dochter.

Bericht door Hanneke »

Eens met Bissi.

In de puberteit is dit gedrag sws gebruikelijk, haar omstandigheden versterken dat wellicht.

Joskelizz
Berichten: 31
Lid geworden op: vr 25 nov , 2022 6:14 pm

Re: Zorgen om dochter.

Bericht door Joskelizz »

Bedankt voor het meedenken!

Ze heeft niet stilgestaan de afgelopen jaren.
In de klas heeft ze 2 meisjes waar ze een klik mee heeft en ook veel plezier kan hebben op school.

Haar verwachtingen waren wel hoog denk ik. Ze hoopte vooral iets te gaan leren en had er echt zin in. Ze heeft geen stress van het naar school gaan. Ze had op de bs echt paniekaanvallen op een gegeven moment maar dit speelt nu niet.
Ze gaat ook liever naar school dan de hele dag thuis. Gisteren begon ze over een reguliere vo. En hebben we het over verwachtingen gehad en de voor en nadelen.

Ze verveelt zich vooral en vindt het kinderachtig. Ze heeft ook niks met vakken als Spaans, geschiedenis enzo. Wiskunde is het enige wat haar nog iets boeit maar te makkelijk.

Ga binnenkort gesprek aan met school. En proberen om haar buiten school voor iets warm te krijgen. Sociaal heeft ze hoge verwachtingen. Probeer dit met haar te bespreken.

Gebruikersavatar
Hanneke
Berichten: 474
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 7:46 pm

Re: Zorgen om dochter.

Bericht door Hanneke »

Joskelizz schreef:
di 09 jan , 2024 11:10 am
Bedankt voor het meedenken!

Ze heeft niet stilgestaan de afgelopen jaren.
In de klas heeft ze 2 meisjes waar ze een klik mee heeft en ook veel plezier kan hebben op school.

Haar verwachtingen waren wel hoog denk ik. Ze hoopte vooral iets te gaan leren en had er echt zin in. Ze heeft geen stress van het naar school gaan. Ze had op de bs echt paniekaanvallen op een gegeven moment maar dit speelt nu niet.
Ze gaat ook liever naar school dan de hele dag thuis. Gisteren begon ze over een reguliere vo. En hebben we het over verwachtingen gehad en de voor en nadelen.

Ze verveelt zich vooral en vindt het kinderachtig. Ze heeft ook niks met vakken als Spaans, geschiedenis enzo. Wiskunde is het enige wat haar nog iets boeit maar te makkelijk.

Ga binnenkort gesprek aan met school. En proberen om haar buiten school voor iets warm te krijgen. Sociaal heeft ze hoge verwachtingen. Probeer dit met haar te bespreken.
Het VO is natuurlijk ook echt wel saai voor een slimme leerling. Hier gingen ze eigenlijk ook alleen vanwege de sociale contacten, niet omdat ze er echt iets interessants leerden ( op wat uitzonderingen na dan. Hier vonden ze geschiedenis en aardrijkskunde bijvoorbeeld best wel leuk, maar niet uitdagend)

Overigens is dit bij middelste op de uni nog steeds zo.
Sociale contacten zijn daarom vaak echt heel belangrijk.

Gebruikersavatar
Vlinder42
Moderator
Berichten: 769
Lid geworden op: di 02 mar , 2021 5:57 pm

Re: Zorgen om dochter.

Bericht door Vlinder42 »

Zou het een optie zijn om bijv 1 vak waar ze heel goed in is op vwo-niveau te zetten? Dan kan ze ervaren dat ze het wel kan en misschien krijgt ze er dan meer vertrouwen in. En dan evt uitbouwen.

Ik zou denk ik stimuleren dat je dochter het goed maakt met dat vriendinnengroepje. Dit omdat je schrijft dat ze veel plezier had met die meisjes. Ze moet nog een paar jaar met hen verder. Er zijn toch ook manieren om aan te geven dat je bepaald gedrag van iemand niet zo prettig vindt zonder alle banden met een hele vriendinnengroep door te snijden. Het hoeft niet ‘alles of niets’ te zijn. Misschien kun je met haar nadenken hoe ze het weer goed kan maken en hoe ze IN die groep kan omgaan met dingen die ze minder fijn vindt ipv erbuiten.
Moeder van 2 meiden, de oudste op het VO, de jongste op de basisschool 1x versneld.

Joskelizz
Berichten: 31
Lid geworden op: vr 25 nov , 2022 6:14 pm

Re: Zorgen om dochter.

Bericht door Joskelizz »

Dankjewel,

Van dat vwo vak ga ik vragen. Ze zit nu op.havo en merkt weinig verschil. Ze is nu wel.zo ver dat ze het wil proberen op vwo nog zonder de toetsen.
Wat haar vriendinnen betreft is lastig. Haar vriendin ging wel echt te ver. Ze zitten niet bij haar op school.

Ze is er echt klaar mee. Ze is ook niet heel sociaal,echt introvert maar kan heel slecht tegen het gedrag wat je soms ziet bij pubers.
Als iemand zich anders voordoet heeft ze hier geen respect meer voor.

Ik wil ook graag dat ze haar grenzen aangeeft en bij zichzelf blijft.

Zoonmoeder01
Berichten: 127
Lid geworden op: vr 11 jun , 2021 1:11 pm

Re: Zorgen om dochter.

Bericht door Zoonmoeder01 »

Joskelizz schreef:
di 09 jan , 2024 11:10 am
Bedankt voor het meedenken!

Ze heeft niet stilgestaan de afgelopen jaren.
In de klas heeft ze 2 meisjes waar ze een klik mee heeft en ook veel plezier kan hebben op school.

Haar verwachtingen waren wel hoog denk ik. Ze hoopte vooral iets te gaan leren en had er echt zin in. Ze heeft geen stress van het naar school gaan. Ze had op de bs echt paniekaanvallen op een gegeven moment maar dit speelt nu niet.
Ze gaat ook liever naar school dan de hele dag thuis. Gisteren begon ze over een reguliere vo. En hebben we het over verwachtingen gehad en de voor en nadelen.

Ze verveelt zich vooral en vindt het kinderachtig. Ze heeft ook niks met vakken als Spaans, geschiedenis enzo. Wiskunde is het enige wat haar nog iets boeit maar te makkelijk.

Ga binnenkort gesprek aan met school. En proberen om haar buiten school voor iets warm te krijgen. Sociaal heeft ze hoge verwachtingen. Probeer dit met haar te bespreken.
Mijn jongste zoon, inmiddels jong volwassen, liep naar mijn inschatting tegen vergelijkbare dingen aan. Het ging op middelbare school enkele weken goed en toen kreeg ik als ouder al de indruk dat hij zich ging vervelen. Hij stond er ronduit niet zo goed vooor bij wiskunde en je had kunnen denken dat hij dat niet zo goed kan, maar ik zag dat hij wel zin in de sommen van zijn oudere broer had. Mijn zoon had ook niks met geschiedenis maar gek genoeg kon hij dan wel dingen vertellen uit de geschiedenis, die wij als volwassenen niet wisten. Het beviel hem dus niet hoe het op school werd gebracht. Mijn zoon liep op de middelbare school vast en de onderwijscosulent gaf aan, dit is een kind wat op de TU thuis hoort, iets wat zijn school helemaal niet zag. In het zelfde jaar bleef mijn kind o.a. op wiskunde blijven zitten. Nu jaren later zit hij toch op de TU. Ik wees hem erop dat hij na de havo (waar hij uiteindenlijk 7 jaar over heeft gedaan) na de vavo kon om alsnog de universiteit te doen en ineens ging hij weer aan. Hij doorbrak zijn blokkades, waarschijnlijk ook omdat hij nu een duidenlijk doel had.

Hoe ik naar jullie situatie kijk, jou dochter liep op de basisschool al vast. Toch heeft ze vijf jaar later het niveau om naar de middelbare school te gaan. Ze verveelt zich op op TL-niveau en kan waarschijnlijk ook vwo-niveau aan, een knappe prestatie als je zolang thuis heb gezeten. Ze is in staat met relatief weinig instructie te leren. Extreme faalangst en niet volledige aansluiting met de kinderen. Mijn indruk is dat we waarschijnlijk met een zeer hoogbegaafd kind te maken hebben. Dit betekent dat ze in de huidige situatie voortdurend wordt ondervraagd en dat gaat ook ten koste van haar welzijn. Door haar nu op TL-niveau lijn te zetten doet haar geen recht aan haar mogenlijkheden en daarmee doorbreek je ook niet haar blokkades. Maar ik snap de achterliggende redenatie, voorzichtig beginnen, de overgang naar school is groot, maar ik betwijfel of ze daardoor "gezien"' woelt.

Mijn eerste advies zou zijn om haar eens door te toetsen en/of haar eens een stevige wiskunde som te geven, iets waarin ze haar tanden kan zetten waardoor ze zich voelt gezien. Mogenlijk is daar wel hulp bij nodig, kinderen leren niet alles vanzelf. Ga na waar hiaten zitten en dan zal je zien dat ze het heel snel oppakt. Jouw dochter is naar mijn indruk een kind wat op een aparte leerlijn moet worden gezet. Ze zou haar doel, iets met wiskunde eigenlijk zo snel mogenlijk, moeten kunnen bereiken. De insteek zou moeten zijn, hoe loodsen we haar zo snel mogenlijk door de onderbouw waar het vakkenpakket breed is.. Is er een school in de buurt de extra aandacht besteed aan de technische vakken? Meedoet aan wiskunde wedstrijden? Programmeren? Schaken? Kan ze meehelpen met iets organiseren op school enz. De vraag zou moeten zijn hoe kunnen we een omgeving creéen waar ook zij kan gedijen. In mijn beleving is de insteek van scholen, hoe kunnen wij haar in de pas laten lopen, maar dat is voor jouw dochter geen passend onderwijs.

Mijn zoon verloor in de brugklas het contact met leeftijdsgenoten. Hij had nergens meer intresse in. Hij sprak ook steeds minder tegen ons en zat altijd op zijn kamer. Sleepte zich zelf naar school maar wou niet opgeven. Had zelf niet het vertrouwen dat hij goed kon leren en dus ook niet het idee dat hij hoogbegaafd was. Met de hulpverlening ging hij niet in gesprek (de meeste begrepen hem ook niet) en sporten had hij opgegeven. Alles wat ik schrijf zul je herkennen. Als ouder stond ik na jaren tobben in overlevingstand. Het was verschrikkenlijk om je kind zo te zien. Je snapt als ouder maar half wat er aan de hand is. Ik heb met heel veel verschillende deskundigen gepraat en mij natuurlijk ook op het forum geuit. En een van de hb-deskundigen had mijn een boek aangeraden, wat ik nooit had gelezen. Ik had de rust niet en nu denk ik er ineens aan terug.

Enkele jaren geleden, in klas 3, werd er bij mijn zoon door een bureau, officieel een depressie vastgesteld. Terug kijkend was die depressie al in de brugklas na enkele weken was begonnen, mijn zoon gleed steeds verder af. Toen het vast gesteld werd vonden ik en de hb-begeleider het al stukken beter gaan, nadat de knoop doorgehakt was om te stoppen met de school, en binnen een week leefde hij al enigzins op. Wij wisten dus dat een aangepaste schoolomgeving hem ging helpen en dat het gegeven advies om naar de reguliere hulpverlening te gaan dat ging hem niet worden. (Hij praatte niet tegen hulpverleners) Achteraf gezien had de hb-psycholoog, die depressie niet officeel mocht vast stellen (1e lijn), eigenlijk al gezegd wat er aan de hand was, door mij een bepaalt boek aan te raden, een exientiële depressie. Een depressie die niet in de DSM wordt genoemd (dus ook niet officieel wordt gegeven) maar die o.a. over zingeving gaat.

https://hoogbegaafdexpert.nl/existentie ... gaafdheid/

Als ik dit topic lees vallen er nog steeds kwartjes op hun plaats. Ik denk dat de hb-psycholoog gelijk had. Ik merk nu mijn zoon op zijn plek zit op de TU, dat hij steeds meer uit die depressie kruipt, hij danst weer door de kamer. Door zijn stemgedrag (verkiezingen) merk ik dat hij over veel meer nadenkt dan ik als ouder door heb. Ik leer hem steeds beter te zien en hem steeds beter te begrijpen. Ik herken jouw dochter in mijn zoon. Beide vinden wiskunde ook leuk, terwijl mijn zoon in de tweede op dat vak is blijven zitten.

De adviezen die ik destijds o.a kreeg:

-Peers( hoogbegaafde kinderen, maar dit kunnen ook oudere kinderen zijn) Dit had een positief effect.
-Een eigen leerlijn
-Autonomie
-Aansluiten bij zijn intresses (compotent voelen)
-Laat hem maar zijn hoofd stoten
-Aandacht voor zijn emoties. (creatieve therapie, PMT e.d.)
-Aandacht voor evt. ontbrekende executieve functies
-Psycho educatie (Ook voor de ouders) Je kind moet begrijpen dat als je altijd negen en tienen haalt, je eigenlijk niks nieuws leert.
-Aandacht voor leren leren

Geprobeerd de executieve functies in kaart te brengen (o.a. in peergroep en gesprekken) Mijn zoon schreef zijn huiswerk niet op omdat hij dat niet nodig vond. Hij ging bepaalde functies pas inzetten als de stof moeilijk genoeg was en later heeft hij dat ook bewezen. Hij zag huiswerk opschrijven en ik stukjes verdeleb allleen maar als extra werk. Thuis keek ik ook mee. Hoe ging het plannen, vooruit denken enz. Op zijn werk had mijn zoon helemaal geen last van gebrekkige vaardigheden. Daar lag het hoofdprobleem niet.


Mijn persoonlijke adviezen:

-Eerst het grotere geheel pakken (bijv. de samenvatting) en dan de kleine stapjes) Wat gaan we in dit hoofdtuk leren. (Dat was voor mijn oudste een wereld van verschil. De stof werd (vmbo) in veel te kleine stapjes voorgeschoteld waardoor hij geen overzicht had) De stof wordt daardoor minder saai.
-Op dezelfde manier, het grotere doel, de schoollloopbaan schetsen. Waar wil je uit komen? Uitleg over de onderbouw. Wanneer mag je vakken laten vallen enz. Na klas 3 mag je geschiedenis laten vallen enz. Misschien helpt het om het vol te houden. (De mogenlijkheid om na de havo, naar de vavo te gaan (1 jaar) heeft misschien bij mijn jongste zoon wel voor het verschil gezorgd, hij had ineens een doel)

Bij ons kon lang niet alle adviezen in de pratijk worden gebracht. Een eigen leerlijn kregen we niet voor elkaar. Sterker de leerkrachten en ZC zagen niet eens dat hij aan het onderpresteren was. Die dachten dat hij vaardigheden misten enz. Ze herkenden niet hoe depressief hij was en weg gleed, zolang hij maar op school presteerde. En de ellende begon (opnieuw) met het beeld zoals jij van je dochter schetst. Want ook mijn zoon had op de bassisschool problemen. Pas vorig jaar kwam ik erachter dat mijn zoon in groep 3 ( doorgetoest op begrijpend lezen) net zo goed kon lezen als kinderen van klas 1 op havo of vwo. Er was dus niet getoest tot dat hij uitviel. Pas sinds vorig jaar begrijp ik daadwerkenlijk waarom de directeur van de basisschool destijds aan hoogbegaafdheid dacht. (Nog een groter raadsel waarom de ib-er later aan cluster 3 onderwijs dacht) Pas sinds vorig jaar heb ik daadwerkenlijk begrepen wat de hb-psycholoog in het leerlingvolgsyteem zag. Ik vraag mij af, hoe zit het met jou dochter?

Joskelizz
Berichten: 31
Lid geworden op: vr 25 nov , 2022 6:14 pm

Re: Zorgen om dochter.

Bericht door Joskelizz »

Bedankt voor je reactie en tips!

Staan goede adviezen in. Ik ben al wat bezig met haar om inderdaad het doel te zien. Ondanks dat er veel hb kinderen bij haar in de klas zitten is bottem up. En wordt er niet verteld wat het doel is. Zelf kijkt ze haar schoolboeken door en is er gelijk klaar mee.

Ze is snel down. We hebben binnenkort een kort een gesprek op school. Iedereen zegt dat alle pubers school saai vinden maar voor haar is het echt deprimerend. Het zou fijn zijn als ze iets heeft wat ze echt leuk vindt. Als klein meisje had ze altijd tijdelijke projecten. Van spoorzoeken, planten tot bv fotografie.

Plaats reactie